Η έρευνα δείχνει ότι όσο περισσότερο προσπαθούμε να αντισταθούμε στο πρόχειρο φαγητό, τόσο περισσότερο το ποθούμε! Δεν μπορεί, θα το έχετε παρατηρήσει κι εσείς!

Θυμάμαι την εποχή που βρισκόμουν στο φαύλο κύκλο της αυστηρής δίαιτας, που προσπαθούσα μόνιμα να καταπνίξω την ακαταμάχητη επιθυμία μου για τραγανά, αλμυρά πατατάκια, ενώ δούλευα. Η σκέψη τους κατέκλυζε το μυαλό μου, και ένιωθα ότι εξαντλούσα κάθε σπιθαμή αυτοσυγκράτησης για να τους αντισταθώ. Τελικά, όμως, σχεδόν πάντα έχανα την “μάχη” και κατέληγα να τρώω μια ολόκληρη συσκευασία μαζί με τυρί κρέμα (ο αγαπημένος μου συνδυασμός!) σε χρόνο μηδέν.

Το παράδοξο; Όταν σταμάτησα να δαιμονοποιώ το “πρόχειρο” φαγητό και έμαθα να το αγκαλιάζω χωρίς ενοχές, κατάφερα να μειώσω φυσικά την κατανάλωσή του. Η διατροφική ψυχολογία είναι πανίσχυρη, και συχνά η αντίστροφη ψυχολογία μπορεί να μας φέρει πολύ πιο κοντά σε μια υγιή σχέση με το φαγητό.

Σε αυτόν τον οδηγό, θα ανακαλύψετε:
  • Πώς το πρόχειρο φαγητό έχει σχεδιαστεί για να είναι εξαιρετικά δελεαστικό.
  • Γιατί ίσως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να το αποκαλούμε “πρόχειρο” φαγητό.
  • Αποδεδειγμένες συμβουλές για να βρείτε την ισορροπία: Πώς να απολαμβάνετε λιχουδιές χαμηλής θρεπτικής αξίας χωρίς να τις βλέπετε ως “εχθρό”.

Η σχέση μας με το φαγητό δεν χρειάζεται να είναι πεδίο μάχης. Αντίθετα, μπορεί να είναι μια υγιής, χαλαρή εμπειρία, όπου κάθε επιλογή έχει τη θέση της στη ζωή μας.

Κατανοώντας την ελκυστικότητα του πρόχειρου φαγητού

To πρόχειρο φαγητό (junk food) είναι συχνά υπερεύγευστo, αφού περιέχει έναν προσεκτικά σχεδιασμένο συνδυασμό λίπους, υδατανθράκων, ζάχαρης ή/και αλατιού που ενθουσιάζει τους γευστικούς μας κάλυκες και μας κάνει να θέλουμε περισσότερο. Σκεφτείτε: αλμυρά + λιπαρά τσιπς ή γλυκά + αλμυρά κουλούρια σοκολάτας. Εάν προσπαθείτε να μάθετε πώς να αποφεύγετε το πρόχειρο φαγητό, πιθανότατα είστε αρκετά εξοικειωμένοι με την ακαταμάχητη γοητεία του υπερεύγευστου φαγητού, η οποία έχει τις ρίζες της στη βιολογία και την ψυχολογία.

Βιολογικά, τα υπερεύγευστα συστατικά του “πρόχειρου φαγητού” όχι μόνο ενισχύουν τη γεύση αλλά και προκαλούν απελευθέρωση ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με την ευχαρίστηση και ικανοποίηση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Neuroscience.

Όταν η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού ξεπερνά τη λειτουργία της τροφής ως καύσιμο, δηλαδή καταλήγει κάποιος να τρώει κυρίως πρόχειρο φαγητό χωρίς ιδιαίτερη θρέψη, παρά κανονικές, ολόκληρες τρόφες, τότε μιλάμε για ηδονική κατανάλωση. Σε αυτή το πρωταρχικό κίνητρο είναι η αισθητηριακή χαρά που προέρχεται από το φαγητό και όχι η διατροφική ανάγκη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Advances in Nutrition.

Όταν καταναλώνετε πρόχειρο φαγητό, αυτή η απελευθέρωση ντοπαμίνης ενεργοποιεί τα κυκλώματα ανταμοιβής του εγκεφάλου, με παρόμοιο τρόπο με ορισμένα φάρμακα, δημιουργώντας το αμφιλεγόμενο φαινόμενο του εθισμού στα τρόφιμα. Αυτό ενεργοποιεί την «παγίδα ευχαρίστησης», έναν κύκλο έντονων πόθων και επαναλαμβανόμενου φαγητού, που προκύπτει από το ισχυρό δέλεαρ της άμεσης ικανοποίησης.

Επιπλέον, η ψυχολογική έλξη του πρόχειρου φαγητού ενισχύεται από κοινωνικούς παράγοντες. Η διαφήμιση, χρησιμοποιώντας πολύπλοκες συναισθηματικές εκκλήσεις, συχνά τοποθετεί το πρόχειρο φαγητό ως κεντρικό στοιχείο σε χαρούμενες, χαλαρωτικές ή κοινωνικές στιγμές. Οι πολιτιστικοί κανόνες υποστηρίζουν περαιτέρω αυτά τα τρόφιμα κατά τη διάρκεια εορτασμών ή ως πηγή άνεσης, δημιουργώντας ένα περιβάλλον όπου η απόλαυση δεν είναι μόνο κοινή, αλλά και ενθαρρύνεται.

Επιπλέον, η κοινωνική δυναμική του φαγητού μπορεί να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στην κατανάλωση πρόχειρου φαγητού. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Eating Disorders διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι συχνά τρώνε περισσότερο όταν βρίσκονται σε περιβάλλοντα με κόσμο, όπου η παρουσία άλλων μπορεί να κάνει την υπερβολική απόλαυση να μοιάζει πιο αποδεκτή. Το κοινωνικό πλαίσιο όχι μόνο αυξάνει τη διαθεσιμότητα τροφίμων, αλλά μειώνει επίσης την αυτοσυνείδηση σχετικά με την κατανάλωση μεγαλύτερων μερίδων, καθιστώντας ευκολότερο να απολαύσετε μεγάλες ποσότητες φαγητού χωρίς ενοχές.

Το πρόβλημα με το να το αποκαλείς “πρόχειρο φαγητό”

Πριν εμβαθύνουμε σε μερικές συμβουλές για να μάθουμε πώς να αποφεύγουμε το πρόχειρο φαγητό, είναι σημαντικό να αναλύσουμε αυτήν ακριβώς την ορολογία: «πρόχειρο φαγητό». Η επισήμανση των τροφίμων ως «πρόχειρα» μπορεί ακούσια να μας οδηγήσει σε ένα προβληματικό μονοπάτι, καθώς η ηθικοποίηση των τροφίμων (δηλαδή η επισήμανση των τροφίμων ως «καλά» και «κακά») συχνά οδηγεί σε αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες όπως ενοχή και ντροπή μετά το φαγητό.

Το να αισθάνεστε άσχημα (ή πολύ θετικά) για τα τρόφιμα που τρώτε μπορεί να οδηγήσει σε μια ανθυγιεινή σχέση με το φαγητό. Δηλαδή, αν λαχταράτε 10 τμχ κοτομπουκιές για να καλύψετε την αληθινή σωματική σας πείνα, αλλά αρνείστε να τις φάτε γιατί αισθάνεστε άσχημα, επειδή τις θεωρείτε ανθυγιεινές, τότε προκαλείτε περιττή ζημιά χωρίς λόγο!

Αντί να βλέπετε το «πρόχειρο φαγητό» ως «κακό», προσπαθήστε να μετατοπίσετε την προοπτική σας σε κάτι πιο ουδέτερο, όπως το «φαγητό χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά». Αυτό είναι αντικειμενικά σωστό χωρίς να προκαλεί τόση ενοχή. Και καθώς θα περνάει ο καιρός, ίσως καταφέρετε να μην αναφέρεστε πλέον σε αυτήν ως τροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά», αλλά απλά ως φαγητό.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να αναρωτιούνται: «Πώς μπορεί αυτό να είναι υγιές; Το πρόχειρο φαγητό δεν είναι πραγματικό φαγητό και θα πρέπει να ονομάζεται αυτό που είναι: σκουπίδια». Το επιχείρημα είναι ότι το πρόχειρο φαγητό είναι συνήθως κενό μικροθρεπτικών συστατικών (βιταμίνες και μέταλλα). Όμως το να αντιμετωπίζεις όλα τα φαγητά ως ουδέτερα έχει τα δικά του οφέλη.

Η έρευνα υποστηρίζει ότι έως και το ένα πέμπτο της διατροφής σας μπορεί να αποτελείται από τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά, διατηρώντας παράλληλα τη βέλτιστη διατροφή. Όλα τα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένου του «πρόχειρου φαγητού», πραγματικά μπορεί να χωρέσουν σε μια ισορροπημένη διατροφή.

Αυτή η περιεκτική και πρακτική προσέγγιση βοηθά στην αποδόμηση της έννοιας των «καλών» και «κακών» τροφίμων, προωθώντας μια πιο θετική και χαλαρή σχέση με το φαγητό.

Εφαρμογή της διατροφικής ψυχολογίας: Πώς να αποφύγετε το «πρόχειρο φαγητό» αφαιρώντας εντελώς τους κανόνες για τα τρόφιμα

Η ψυχολογία του φαγητού αποκαλύπτει ένα παράδοξο: όσο περισσότερο προσπαθούμε να αποφύγουμε το «πρόχειρο φαγητό», τόσο πιο ελκυστικό γίνεται. Διαβάστε γιατί η στέρηση μπορεί να οδηγήσει σε υπερφαγίες

Η έρευνα επιβεβαιώνει αυτό το φαινόμενο, δείχνοντας ότι η σκόπιμη αποφυγή τροφών, όπως η σοκολάτα, μπορεί στην πραγματικότητα να εντείνει την επιθυμία για αυτές, ειδικά σε άτομα με προδιάθεση για έντονες λιγούρες. Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η αύξηση της επιθυμίας εμφανίζεται ανεξάρτητα από τη διατήρηση μιας συνηθισμένης διατροφής, υπογραμμίζοντας τον σημαντικό ρόλο των ψυχολογικών — και όχι μόνο σωματικών — παραγόντων στις διατροφικές μας επιλογές.

Περαιτέρω μελέτες επισημαίνουν ότι η αντιλαμβανόμενη στέρηση τροφής συχνά δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατανάλωση, αλλά συνδέεται κυρίως με ψυχολογικά αισθήματα περιορισμού και αυξημένη εστίαση στο φαγητό. Αυτό υποδεικνύει ότι η αίσθηση της στέρησης σχετίζεται περισσότερο με τη νοοτροπία μας παρά με τη φυσική πρόσληψη τροφής.

Αυτό μας οδηγεί στη στρατηγική της αντίστροφης ψυχολογίας. Επιτρέποντας όλα τα τρόφιμα, ακόμη και αυτά που συχνά χαρακτηρίζονται ως «πρόχειρα», μπορούμε να μειώσουμε τη γοητεία του «απαγορευμένου» και να κάνουμε τις πιο υγιεινές επιλογές να φαίνονται λιγότερο επιβεβλημένες. Αυτή η προσέγγιση δεν οδηγεί σε αταξία, αλλά σε μια ισορροπημένη διατροφή, όπου οι περιστασιακές απολαύσεις δεν δαιμονοποιούνται ούτε υπερτονίζονται.

Πολλοί μπορεί να ανησυχούν ότι αυτή η ελευθερία θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής ή αύξηση βάρους. Εδώ, το θάρρος και η αυτοσυμπόνια είναι τα κλειδιά – πρέπει να αγκαλιάσετε τη διαισθητική διατροφή χωρίς φόβο και να εμπιστευτείτε ότι θα τα καταφέρετε!

Η απελευθέρωση από αυστηρούς διατροφικούς περιορισμούς θα σας επιτρέψει να τραφείτε με βάση τις εσωτερικές σας ενδείξεις πείνας και ικανοποίησης, αντί να καθοδηγείστε από εξωτερικές πιέσεις. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο θα απλοποιήσει τις καθημερινές σας επιλογές τροφής, αλλά θα ενισχύσει και την ψυχική και σωματική σας ευεξία, μετατρέποντας το φαγητό σε πηγή χαράς και απόλαυσης αντί για πηγή άγχους!

Περισσότερες τεκμηριωμένες συμβουλές για τη μείωση της κατανάλωσης πρόχειρου φαγητού

Καθώς αναλύουμε τη σύνθετη ψυχολογική δυναμική πίσω από τις διατροφικές μας συνήθειες, γίνεται σαφές ότι η διαχείριση των επιλογών μας δεν περιορίζεται απλώς στη δύναμη της θέλησης. Υιοθετώντας μια ολιστική προσέγγιση που αγκαλιάζει όλα τα τρόφιμα, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια υγιέστερη σχέση με το φαγητό.

Ακολουθούν μερικές πρακτικές συμβουλές για να συμφιλιωθείτε με το «πρόχειρο φαγητό» και να αναπτύξετε μια ισορροπημένη, χαλαρή σχέση με τη διατροφή:

1. Εξασκηθείτε και δείξτε επιείκεια στον εαυτό σας

Ένας από τους καλύτερους τρόπους να θεραπεύσετε τη σχέση σας με το φαγητό και να μειώσετε την κατανάλωση «πρόχειρου φαγητού» είναι να εξασκηθείτε στο διαισθητικό φαγητό: φάτε όταν πεινάτε, απολαύστε τα τρόφιμα που σας αρέσουν και σταματήστε όταν νιώσετε χορτάτοι.

Αν σας ανησυχεί μπορεί να φάτε πολύ, θυμηθείτε ότι οι έντονες επιθυμίες συχνά προκύπτουν από περιοριστικές δίαιτες. Όταν αποκαταστήσετε την εμπιστοσύνη στο σώμα σας και θεραπεύσετε τη σχέση σας με το φαγητό, μπορεί να διαπιστώσετε ότι οι προτιμήσεις σας στρέφονται φυσικά προς μια πιο υγιή ποικιλία τροφών.

Και φυσικά μη περιμένετε αυτό να συμβεί από την μια μέρα στην άλλη. Αν δεν τα καταφέρετε να φάτε τη ποσότητα που υπολογίζατε και φάγατε περισσότερο, μη τιμωρήσετε τον εαυτό σας και μη προσπαθήσετε να επανορθώσετε με λιγότερο φαγητό ή περισσότερη γυμναστική την επόμενη ημέρα. Μη νιώθετε άχρηστοι ή ανίκανοι. Δεν είναι δυνατόν να ξεπεράσετε χρόνια προγραμματισμού και ενοχών σε μια μέρα. Απλά συνεχίστε να προσπαθείτε, μέχρι να τα καταφέρετε!

2. Αφήστε πίσω τους κανόνες φαγητού

Έρευνες δείχνουν ότι οι αυστηροί διατροφικοί περιορισμοί συχνά συνδέονται με επεισόδια υπερκατανάλωσης φαγητού. Μειώνοντας αυτούς τους περιορισμούς, είναι πιο πιθανό να αποφύγετε το φαινόμενο της «απαγορευμένης έλξης» και να αναπτύξετε μια ισορροπημένη σχέση με το φαγητό.

Η ικανοποίηση είναι κρίσιμο στοιχείο του φαγητού. Όταν δεν νιώθετε ικανοποιημένοι, υπάρχει η τάση να συνεχίζετε το τσιμπολόγημα αναζητώντας το «κάτι που λείπει» – συχνά καταναλώνοντας περισσότερες θερμίδες από όσες θα χρειαζόταν αν ξεκινούσατε απλώς με την τροφή που θέλατε να φάτε αρχικά.

Διαβάστε πώς μπορείτε να αναγνωρίσετε και να σταματήσετε τους διατροφικούς περιορισμούς.

3. Απολαύστε συνειδητά το φαγητό σας

Το διαισθητικό φαγητό περιλαμβάνει επιλογές που εξυπηρετούν τις ανάγκες σας: μπορεί να είναι μια σαλάτα όταν θέλετε κάτι δροσερό και τραγανό ή ένα ντόνατ όταν λαχταράτε κάτι γλυκό. Η έρευνα δείχνει ότι η απόλαυση του φαγητού οδηγεί σε πιο υγιείς διατροφικές συνήθειες.

Αφήνοντας χώρο για απολαύσεις, μειώνετε τη γοητεία των «απαγορευμένων» τροφών και χτίζετε μια πιο ισορροπημένη διατροφική προσέγγιση.

4. Ενισχύστε τις δεξιότητες ρύθμισης συναισθημάτων

Αν δυσκολεύεστε να σταματήσετε το φαγητό όταν νιώθετε πλήρεις, ίσως χρειάζεται να εργαστείτε στη διαχείριση των συναισθημάτων σας. Η χαμηλή ανοχή στη δυσφορία μπορεί να κάνει τα ευχάριστα τρόφιμα έναν τρόπο συναισθηματικής παρηγοριάς. Η ενίσχυση της αντοχής σας σε αυτά τα συναισθήματα συχνά μειώνει την υπερκατανάλωση.

Δοκιμάστε να σταματήσετε να τρώτε, όταν αισθάνεστε ότι έχετε χορτάσει. Προσπαθήστε να εστιάσετε σε κάτι άλλο, στη στιγμή, στους διπλανούς σας, στη μουσική, σε κάτι άλλο από το περιβάλλον σας, ή σηκωθείτε και περπατήστε λίγο. Αν μετά από 20′ θέλετε ακόμα να φάτε, κάντε το. Αυτή η πρακτική σας θα σας βοηθήσει να αυξήσετε την ανθεκτικότητα στη δυσφορία και να διαχειριστείτε καλύτερα τη σχέση σας με το φαγητό.

Αν πάλι τρώτε γιατί είχατε μια κουραστική μέρα, ή μια απογοήτευση, ή νιώθετε άσχημα με τον ευατό σας και θέλετε παρηγοριά, τότε προσπαθήστε απλά να βρείτε κάτι άλλο να κάνετε. Περπατήστε, διαβάστε ένα βιβλίο, μάθετε να πλέκετε, να ζωγραφίζετε, ή κάντε διαλογισμό. Γενικά προσπαθήστε να ξεχαστείτε και να νιώσετε καλύτερα. Το φαγητό δεν θα σας βοηθήσει κάπου, αντίθετα θα τα κάνει χειρότερα γιατί μπορεί να αισθάνεστε δυσφορία αν φάτε, χωρίς να πεινάτε.

Ξέρω πως δεν είναι εύκολο, έχω βρεθεί κι εγώ σε αυτή τη θέση, αλλά αν επιμείνετε, θα τα καταφέρετε. Αν θεωρείτε πως δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας και πως ίσως κρύβεται κάτι βαθύτερο στο γιατί τρώτε παραπάνω, ίσως να πρέπει να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να σας βοηθήσει περισσότερο.

5. Τρώτε αργά και με ενσυνείδηση

Τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα έχουν σχεδιαστεί για να είναι ακαταμάχητα, γεγονός που καθιστά δύσκολο να σταματήσετε όταν νιώσετε χορτάτοι. Το να τρώτε αργά μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ενεργειακής πρόσληψης γιατί η ενσυνείδητη κατανάλωση και η μείωση της ταχύτητας στο φαγητό βοηθούν να παραμένετε παρόντες και να αναγνωρίζετε τα σήματα πληρότητας.

6. Διαχειριστείτε και μειώστε το άγχος

Το άγχος είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους παράγοντες που προκαλούν έντονη επιθυμία για πρόχειρο φαγητό. Παρατηρήστε πώς το άγχος επηρεάζει τη διατροφή σας και ενσωματώστε στρατηγικές μείωσης του στρες, όπως βαθιές αναπνοές, σύντομες βόλτες ή διαλείμματα χαλάρωσης.

Αν διαπιστώσετε ότι η εργασία ή άλλες απαιτήσεις προκαλούν υπερβολικό άγχος, σκεφτείτε πώς να αναπροσαρμόσετε τις προτεραιότητές σας. Πολλοί άνθρωποι έχουν βρει βελτιωμένη ποιότητα ζωής –συμπεριλαμβανομένης της σχέσης τους με το φαγητό– όταν έθεσαν την υγεία τους ως προτεραιότητα έναντι των εξωτερικών πιέσεων.

Πώς να αποφύγετε το πρόχειρο φαγητό: Η αντίστροφη ψυχολογία της εγκατάλειψης της δίαιτας

Το να εγκαταλείψουμε τους αυστηρούς κανόνες για τα τρόφιμα δεν σημαίνει ότι παραδινόμαστε σε μια ζωή γεμάτη «πρόχειρο φαγητό» χωρίς όρια. Αντίθετα, πρόκειται για την απομάκρυνση των περιορισμών που ενισχύουν την αίσθηση στέρησης, ώστε η απόλαυση και η μετριοπάθεια να αναδυθούν φυσικά. Όταν προσπαθούμε υπερβολικά να αποφύγουμε το «πρόχειρο φαγητό», συχνά καταλήγουμε να ενισχύουμε την επιθυμία μας για αυτό, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο δίαιτας και υπερφαγίας.

Η εφαρμογή της αντίστροφης ψυχολογίας μάς βοηθά να μειώσουμε τη γοητεία των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων χαμηλής θρεπτικής αξίας. Αντί να τα δαιμονοποιούμε, τα εντάσσουμε στη διατροφή μας με τρόπο που μειώνει την αίσθηση της «απαγορευμένης απόλαυσης». Αυτό δεν συμβάλλει μόνο στη διατήρηση της ισορροπίας, αλλά ενισχύει και τη συνολική μας ευεξία.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση/αντιγραφή ή άλλη χρήση, χωρίς ξεκάθαρη αναφορά αυτού του δικτυακού τόπου ως πηγή του κειμένου.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ. ΠΡΟΣΟΧΗ: ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ, ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΑΣ. ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΔΕΝ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. ΕΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Ή ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ, ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ ΣΑΣ.

Είμαι η Κωνσταντίνα, είμαι διαιτολόγος και θεωρώ πως η διατροφή δεν χρειάζεται να είναι βαρετή ή γεμάτη στερήσεις. Αν θες να φτιάξουμε μαζί ένα πλάνο που δεν θα έχει «απαγορευμένα» τρόφιμα, θα σου δίνει ενέργεια και θα σου φτιάχνει τη διάθεση -χωρίς να νιώθεις ότι κάνεις δίαιτα-, στείλε μου mail στο konstantinapetridi@gmail.com, ή επικοινώνησε μαζί μου μέσω Facebook, ή Instagram. Θα βρεις το βιογραφικό μου εδώ και τα πακέτα υπηρεσιών εδώ.
Προηγούμενο άρθροΓιατί η στέρηση οδηγεί σε υπερφαγία και πώς να το σταματήσεις
Επόμενο άρθροΗ ινσουλίνη και αύξηση βάρους: Μύθοι και επιστημονικές αλήθειες
Debug: Newspaper

Απάντηση